Tematem 32 numeru Zeszytów Komiksowych jest szeroko pojęta tematyka wydawnictw zinowych. A ponieważ mam w sobie na tyle pokory, więc jako zwykły blogger nie podejmę się recenzowania artykułów noszących wiele cech publikacji naukowych. Na szczęście w tym tomie umieszczono kilka krótkich komiksowych historii, w tym co najmniej dwie, które mogą przyprawić o palpitacje serca komplecistów. I o nich będzie dzisiejszy wpis.
Legenda o czarnej wołdze miała premierę w Martwej wodzie jako akcent typowo humorystyczny. Tutaj jest już pierwszoplanowym bohaterem a sam zeszyt jest najbardziej krwawym i ponurym odcinkiem w historii serii.
"Wszystko rozpoczęło się niespełna 40 lat temu. W fundamentach spalonej drewnianej chaty odnaleziono trupa. Był zaszyty drutem kolczastym w trzewiach krowiego truchła".
Częściowo było to widać już w pierwszym tomie, ale dopiero w drugim wybrzmiało należycie - Unka to nasz rodzimy Joe Hill.
Ten króciutki zin prezentuje prace laureatów konkursu "Prawa dziecka w komiksie".
Kolejny ciekawy projekt na webkomiksach. Zapowiada się jako post-apo, ale ciężko powiedzieć w którą stronę fabuła skręci. Odnogi są właściwie nieograniczone.
Nie lubię stosować tego sloganu, ale tu muszę. To bardzo dobry komiks, ale też o niewykorzystanym potencjale.
Rzadko się zdarza, by graficznie zawartość komiksu była lepsza niż okładka. Tutaj jest niewiele lepsza, ale aż tak brzydkiego rysunku w środku nie uświadczymy.
Łukasz Kowalczuk na pierwszej stronie podaje zalecaną playlistę by wczuć się w klimat komiksu. To raczej mało znane kawałki - gdy puściłem je sobie na YouTube, tylko raz poleciały mi reklamy. Ale ogólnie to stary, cudownie rzężący punk'n'roll z lat 70-tych ubiegłego wieku. Żadne tam progrockowe pitolenia, tylko bezczelne szarpanie drutów. Gdyż Underhogs to jazda bez trzymanki.
Śrem, jedno z najstarszych miast w Polsce, położony po obu brzegach Warty w województwie wielkopolskim ma swojego lokalnego komiksowego bohatera. To już chyba trzeci komiks poświęcony temu miastu, który stworzył Artur Ruducha.
Ależ to ciekawie wymyślony świat!
To z jednej strony odważna, ale też obosieczna decyzja by wydać ten komiks w 'formie niemej'.
Prawo sequeli: Harder, better, faster, stronger! To wszystko tu jest!
Lubimy crossovery! Szczególnie te rzadkie, które zderzają postacie z różnych uniwersów. Bójka między Spider-Manem a Sępem nie rozpala tak wyobraźni jak potyczka między Batmanem i Magneto. A im więcej crossujących postaci, tym lepiej. Choć praktyka pokazuje, że comba w stylu PREDATOR vs. DREDD vs. ALIENS nie grzeszą jakością i mają za zadanie spełniać mokre sny pryszczatych nastolatków. Inaczej wygląda sprawa w undergroundzie, gdzie nie trzeba martwić się zawiłościami praw autorskich a fabuły tworzy się z chęci oddania hołdu oryginalnym twórcom. Takim dziełem jest The Thing vs The Fly vs The Blob.
Tym razem myszkując po stronie z komiksami Lupusa natrafiłem na... wampiryczne post-apo!
Potraktujmy ten komiks jako CV autora, dobrze?
To nie "Mad Max". Nie będę ryzykował wszystkiego, by złapać jakichś gości...
