Oto duchowa siostra Norberta Rybarczyka!
Pod pseudonimem Kth. ukrywa się Katarzyna Klas. Do powszechnej świadomości dziewczyna dostała się przechodząc preselekcję do Złotych Kurczaków 2022. Zaintrygowała już samą okładką do zgłoszonego komiksu Pursuit - z jednej strony mangowy vibe, z drugiej cover wywołał podobne ciarki co w przypadku okładki do Sabriny Nicka Drnaso. Niełatwo było odszukać jej profil na tapas (thanks Grzegorz Stanek!), ale gdy już się go otworzyło, ukazało się sporo komiksowego dobra do przeczytania. Nie wiem, czy te cztery komiksy to wszystkie tytuły, które wyszły spod ręki artystki - natomiast każdy z udostępnionych webkomiksów jest wart zainteresowania.
The Knight and the Noon (2018)
Rycerz i zakonnica to short stworzony na jakiś konkurs. Autorka wrzuciła go na stronę 14 lutego, w Walentynki. Gdyż ów komiks jest romantyczną bajką o miłości zakazanej. Tytułowa zakonnica to młoda dziewczyna, która została zmuszona przez ojca do wstąpienia do zakonu i życia wg surowych reguł. Pewnego dnia do zgromadzenia przybywa młody rycerz. Spędzając tam kilka dni, szybko zauważa młodą, rozmodloną siostrę zakononną. Również i dziewczę zaczyna spoglądać na gościa przychylnym okiem. Przez ten krótki czas pobytu między nimi dwojga rodzi się uczucie.
To najprostszy fabularnie komiks Kth. Zaspoileruję - kończy się słodkim happy endem, jak to na walentynkową opowieść przystało. Ale już w tej historii widać podstawowy atut artystki - rysunki. W jej dość prostej i cartoonowej kresce kryje się wdzięk i elegancja. Tu każdy pomysł na przedstawienie sceny jest przemyślany. Tła miejskie mają posmak kartonowych dekoracji - geometrycznych brył, jednolitych kolorystycznie, sprawiających wrażenie teatralnych wystrojów. Przyroda z kolei jest rozbuchana, krzewy rosną do monstrualnych wielkości a kwiaty wiją się na niebotycznie długich łodygach - wrażenie bajkowości opowieści ogarnia czytelnika od pierwszych kadrów. Ale historię przede wszystkim niosą postacie. Mimo iż fabułę przekazuje głównie narrator wszechwiedzący, to rysunki Klas zgrabnie dopowiadają wszystko: zakonnica to istny symbol niewinności, prawość rycerza bije z każdej strony, ich połączenie w miłosnym uścisku to wręcz archetypiczne przedstawienie literackiego romansu.
Warkocz jest dłuższą serią, zapoczątkowaną w 2017 roku i nigdy nie ukończoną. Niemniej warto sięgnąć po powstałe 34 odcinki nie tylko ze względu na warstwę graficzną, ale świetny scenariusz. W tym komiksie Kth sięgnęła do inspiracji słowiańską mitologią przedchrześcijańską i przedstawiła historię ślicznej dziewczynki o pięknym warkoczu. I gdy wydaje się, że dostaniemy kolejną baśniową opowieść o miłości między cudnej urody dziewczęciem a przystojnym rycerzem, w fabułę wkrada się tragedia. Zazdrosne koleżanki z wioski obcinają jej warkocz i wrzucają go do wody. Z nieznanych powodów włosy nie chcą odrosnąć, a życie poturbowanej dziewczyny przechodzi ogromną metamorfozę - odcina się od mieszkańców, przeprowadza się na ubocze, staje się brzydka, gruba i zgryźliwa.
Pojawia się też piękny 'książę'. Jest nim demon Latawiec, którego głównym celem jest bałamucenie młodych niewiast podczas pogańskich świąt. Bohaterka opowieści ratuje go od śmierci - znajduje go rannego w lesie i zabiera do chaty. Zanim Latawiec dojdzie do pełnego zdrowia, oboje spędzają ze sobą całą zimę. I gdy już się wydaje, że rozgryźliśmy zamysł na fabułę 'hola, hola, gdzieś dwóch się czubi, tam się lubi', to jednak wiosną każdy z nich idzie w swoją stronę. Demon znów uczestniczy w każdym pogańskim święcie, a kobieta nie ustaje w próbach odmienienia swojego szarego życia. Niestety, nie dane nam poznać zakończenia tej historii, pozostaje lekko nieznośne uczucie niezaspokojenia fabularnego.
Gdyż, w przeciwieństwie do Księcia i zakonnicy, komiks stoi dialogami. Klas zderzyła ze sobą dwa odmienne charaktery: ona - zgryźliwa, cyniczna, pozbawiona życiowej radości, on - bawidamek i hedonista. Ich przekomarzania czyta się z przyjemnością. Są między bohaterami ogromne pokłady chemii, które ślizgają się na granicy przyjaźń-uczucie i które powodują, że żal się z nimi było rozstać po przeczytaniu ostatniego epizodu. A że komiks jest story-oriented, to i w warstwie graficznej bohaterowie są na pierwszym planie. Kth kreśli ową pradawną historię bardzo ciepłymi barwami oraz dość schematycznymi, lecz mocno immersyjnymi rysunkami. Ten świat uzależnia; w pewnym momencie bohaterka biegnie w snopie światła księżyca. Aż się chce samemu zdjąć buty i pobiec z nią po trawie. A postać Leszego - miodzio! The Braid zasługuje za zdecydowanie większy szum wokół siebie!
Kolejny komiks Katarzyny opowiada o zjawisku ghostingu, czyli nagłym i całkowitym zerwaniu relacji z bliską osobą. W takiej sytuacji znalazła się główna bohaterka. Jej partner, z którym przeżyła niesamowite chwile, z dnia na dzień urwał kontakt i przestał odpisywać na wiadomości. Dziewczyna postanawia dowiedzieć się, skąd to nagłe milczenie. I cóż, gdyż już wszystko staje się jasne, to można się złapać za głowę 'czemu wcześniej na to nie wpadłem, przecież to takie oczywiste!'. Tak, po lekturze widzimy jaka to prosta historia. Ale zanim wraz z bohaterką rozwiążemy zagadkę, jesteśmy prowadzeni przez Klas po jej cyanowo-magentowym świecie. To niemy komiks, ale Kth pokazuje nim, jak wprawną jest opowiadaczką i nie potrzebuje dialogów ani didaskalii przy przekazać wszystko, co urodziło się w głowie.
Oh-wow-łał! Tę historię można odbierać przynajmniej na dwa sposoby.
Możliwość 1: to opowieść o rywalizacji, która potrafi niszczyć przyjaźnie. W pewnym fantastycznym świecie, w lesie za górami i morzami sieje popłoch monstrualnych rozmiarów dzik. Wielu śmiałków chciało go zabić, wszyscy zginęli. My obserwujemy, jak próbuje stawić mu czoła młoda dziewczyna. Jest zdeterminowana ubić bestię. Ale w pewnym momencie na scenę wkracza jej przyjaciółka.
Możliwość 2: A teraz w miejsce dzika postawmy mężczyznę...
Katarzyna Klas w Pursuit znów zaskakuje nowym podejściem do opowiadanej historii. Do połowy komiks jest niemy, na pierwszy plan wysuwa się walka z wielką zwierzyną. Następnie artystka cofa się w czasie, by czytelnik mógł załapać kontekst, po czym z zaciętą twarzą prowadzi do brutalnego i alegorycznego finału. Wielopłaszczyznowość, pomysł na przedstawienie w baśniowy sposób współczesnego problemu i smutny finał czynią z komiksu tytuł o ogromnym rażeniu emocjonalnym.
Również pod względem graficznym Kth nie spoczywa na laurach. Tu odważniej bawi się kamerą, z podobną wagą stosuje mocne zbliżenia jak i wielkoformatowe oddalenia. Sporo czasu antenowego poświęca walce z dzikiem, głównie by uwypuklić zaciętość głównej bohaterki i przemożną potrzebę osiągnięcia celu. Kapitalna dynamika paneli, odpowiednie oddanie szargających bohaterami emocji, lekko psychodelizujące kolory - pod względem artystycznym to najlepsza rzecz, która wyszła spod ręki Katarzyny.
====
Cieszę się, że dzięki Złotym Kurczakom, Klas pozwoliła się odkryć szerszemu audytorium. Te cztery komiksy pokazują Kth. jako autorkę poszukującą nowych środków wyrazu, stawiającą fabułę na równi z warstwą graficzną i nawet przy opowiadaniu prostych historii uciekającą od banału. Coś czuje, że jej najlepsze rzeczy dopiero przed nami!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz