Anna Kłosowska serwuje w swoim zinie optymistyczną przypowiastkę. Czyta się ją dwie minuty, ale dobry nastrój trwa dłużej.
Pomysł opiera się na dosłownym odebraniu popularnego powiedzenia 'co przyniesie los'. Ową filozoficzną rozkminkę prowadzą dwa minimalistyczne stworki z uroczymi czerwonymi policzkami. I owym dialogiem rządzi logika, choć oparta na abstrakcyjnym założeniu że dary losu można odrzucić. A i puenta też niczego sobie! Ciężko napisać coś więcej poza zdawkowym 'no fajne to!'. Gdyż jest to fajne i cytując Annę z notki biograficznej "po tym człowiekowi robi się lepiej". Może nie są to odmęty absurdu, ale a-psik absurdu jak najbardziej!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz